ได้พระคืน

ของทุกสิ่งมีเจ้าของที่แท้จริง พระเครื่องก็เช่นกัน หากท่านมีบุญบารมีวาสนาต่อองค์พระเครื่องนั้นๆ ย่อมได้มาอย่างปาฎิหาริย์ หรือคาดไม่ถึง ในราคาขนมหรือเขาให้มาฟรี ๆ แม้ว่าพระองค์นั้นจะหายากและมีราคาแพงแสนแพงขนาดไหนก็ตาม ในทากลับกันหากท่านหมดบุญหรือวาสนา ก็อาจจำเป็นต้องขายหรือให้เช่าเขาไป หรือทำสูญหายไปเสีย ถูกขโมย ถูกจี้ปล้น เอาไปก็แล้วแต่

ข้าพเจ้าได้มีประสบการณ์ สมัยวัยยี่สิบต้นๆ จะนำมาเล่าสูกันฟัง สมัยนั้นยังไม่ได้สนใจพระเครื่องเลย แต่โดยที่คุณพ่อของข้าพเจ้า ท่านได้มอบสร้อยสแตนเลส พร้อมเหรียญพระเครื่องแถวๆ บ้าน 5 องค์ให้ใช้ห้อยคอ ก็ไม่ขัดใจท่าน จนวันหนึ่งข้าพเจ้าได้เดินทางไปทำธุระในต่างจังหวัด และได้ค้างคืนที่โรงแรมแห่งหนึ่ง พอรุ่งเช้าข้าพเจ้า ตื่นสายจะรีบกลับบ้านกลัวไม่ทันรถประจำทาง ซึ่งสมัยนั้น รถมีวันละ หนึ่งเที่ยว หมดแล้วก็หมดกัน จึงทำให้ลืมสร้อยพระ จนนั่งรถมาได้ครึ่งทางแล้ว จึงรู้สึกตัวแต่ก็ไม่สามารถกลับไปเอาพระคืนในเวลานั้นได้ จึงได้ยกมืออธิษฐานว่า ถ้าข้าพเจ้ายังมีบุญวาสนาอยู่ ขอให้มีผู้ใจบุญเก็บมาไว้ให้ด้วย อีกไม่เกิน 7 วัน -10 วัน ข้าพเจ้าจะกลับไปเอาคืน

พอทำงานไปจนเกือบลืมเรื่องพระ ก็ต้องมีเหตุให้ต้องกลับไปจังหวัดนั้นอีก ครั้งหนึ่งโดยไม่เกินกำหนด 10 วัน ที่ได้อธิษฐานไว้ พอเสร็จกิจธุระ ข้าพเจ้าก็ได้ไปสอบถามหาพระกับผู้ดูแล (แม่บ้าน) ของโรงแรมที่เคยไปพัก คุณแม่บ้านก็ช่างรอบคอบสอบถามว่าพระพวงนั้นมีพระอะไรบ้าง พอข้าพเจ้าบอกไปจนครบ 5 องค์ คุณแม่บ้านก็บอกว่า เข้าไปทำความสะอาดห้องพักพบพระห้อยอยู่ที่ราวแขวนเสื้อ จึงเก็บไว้เผื่อเจ้าของจะกลับมาตามหา

สรุปข้าพเจ้าได้พระคืนเพราะว่ายังมีวาสนา ต่อพระองค์นั้นที่ข้าพเจ้าได้บูชาอยู่ เขียนตรงนี้แล้วขนลุก ………………………สาธุ