พระงบน้ำอ้อย เนื้อตะกั่วน้ำนม พิมพ์ใหญ่ (สตางค์แดง) หลวงพ่อเนียม

คำอธิบาย

พระงบน้ำอ้อย เนื้อตะกั่วน้ำนม พิมพ์ใหญ่ (สตางค์แดง) หลวงพ่อเนียม วัดน้อย สุพรรณบุรี

พระพิมพ์งบน้ำอ้อย แบ่งออกเป็นพิมพ์ย่อยทั้งหมด ๓ พิมพ์ด้วยกัน คือ ๑.พิมพ์ใหญ่ ๒.พิมพ์กลาง ๓.พิมพ์เล็ก พระทั้ง ๓ พิมพ์นี้ค่านิยมการสะสมจะแตกต่างกันไป รวมทั้งภาพความชัดเจนขององค์พระด้วย
พระหลวงพ่อเนียม พิมพ์งบน้ำอ้อย เป็นพิมพ์ที่มีความนิยมสูงมาก

หลวงพ่อเนียม วัดน้อย อำเภอบางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี ท่านเกิดในราว พ.ศ. ๒๓๗๒ มรณภาพ พ.ศ. ๒๔๕๓ รวมอายุได้ ๘๑ ปี ว่ากันไปแล้ว หลวงพ่อเนียมท่าน ถือเป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดใน จ.สุพรรณบุรี เป็นเกจิยอดนิยมอันดับหนึ่งในใจของคุณสุพรรณมานาน ทำไมพระท่าน ที่สร้างด้วยเนื้อตะกั่ว กลับมีราคาเล่นหาที่สูงค่ามาก โดยเฉพาะบางพิมพ์นั้น เล่นหากันแพงในระดับเป็นหมื่นปลายถึงแสนต้นๆเลยทีเดียว ทั้งที่เป็นเพียงโลหะตะกั่วเท่านั้น เพราะพุทธคุณ อันสูงส่ง เรามักจะได้ยิน ประสบการณ์เหนือมัจจุราชพญายมจากพระเครื่องลพเนียมเสมอๆ เคยฟังคนเก่าคนแก่เล่าว่า ตอนท่านมรณภาพ แม้แต่ตะปูในกุฎิก็ไม่เหลือเพราะ ชาวบ้านเก็บหมด ว่ากันว่าท่านอาจสำเร็จเป็นพระอรหันต์ และ ท่านมรณภาพในท่าปางไสยาสน์ด้วยครับ สมัยลพเนียม มีชีวิตอยู่ เท่าที่ทราบ ไม่เคยมีรูปถ่ายท่าน เพราะเขาเล่ากันว่า ด้วยความศักดิ์ศิทธิ์ของท่านนั่นเอง ถ่ายรูปกันเท่าไรก็ไม่ติด รูปที่เราเห็นๆกัน นั้นเป็นรูปถ่ายหลังมรณภาพแล้วทั้งสิ้น

ประวัติหลวงพ่อเนียม

มีเรื่องเล่าขานกันมาตั้งแต่โบราณถึงประวัติของหลวงพ่อเนียม วัดน้อย ว่าท่านได้อุปสมบทและศึกษาพระธรรมวินัย ตลอดจนพุทธาคมทางด้านต่างๆ ในสำนักสุดยอดพระคณาจารย์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ คือ ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ณ วัดระฆังโฆสิตาราม ธนบุรี เป็นเวลาประมาณ ๒๐ ปีเศษๆ ก่อนที่จะเดินทางกลับมายังบ้านเกิดเมืองนอน ใน จ.สุพรรณบุรี ประมาณ พ.ศ. ๒๔๑๓

ถ้าว่ากันไปตามประวัตินี้ แสดงว่า พระอาจารย์ของท่านคือ สมเด็จพุฒาจารย์โต พรหมรังสีนั่นเอง แสดงว่าพื้นฐานวิชาที่ท่านได้ศึกษามาย่อมไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน หลังจากที่ท่านร่ำเรียนจบเดินทางกลับบ้านเกิด ชาวบ้านนิมนต์ท่านไปพำนักที่วัดน้อย ซึ่งเคยเป็นวัดร้างเสื่อมโทรม ท่านได้เป็นที่เลื่อมใสของชาวบ้าน มีชื่อเสียงขจรไกลไปทั่วในความศักดิ์สิทธิ์ ได้พัฒนาวัดน้อย จนเจริญรุ่งเรือง มีเกจิดังๆ ที่จบจากสำนักท่านหลายท่าน เช่น หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค และหลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดันเป็นต้นครับ เรียกว่า หลวงพ่อเนียม ท่านเป็นอาจารย์ของอาจารย์เลยทีเดียว